éperon
- 1. Bot.
Lore-organoen (sepaloen eta petaloen) oinaldean kanporantz kokatuta dagoen luzakina, nektar-ontzi gisa diharduena.
Lore-organoen (sepaloen eta petaloen) oinaldean kanporantz kokatuta dagoen luzakina, nektar-ontzi gisa diharduena.
Ertz nagusi baten kontra bermatzen den bigarren mailako ertza.
Zenbait animaliak duten irtengune zorrotz eta gogorra izendatzeko erabiltzen den terminoa. Esaterako, zenbait hegaztiren hanketako hezurrezko prozesua (oilarrarena, adibidez; karadrido batzuek hegoetan ere badituzte); edo zaldi eta kidekoen hanka bakoitzaren barne-atzealdeko adarkizko apofisia.