pneumatique

1. Autom.
sin. pneu

Kautxuzko hodia, aire konprimatuz betea, ibilgailuen gurpileko hagunean ezartzen dena. Toroide-formakoa da. Ibilgailuaren eta zoruaren arteko lotura gauzatzen du, eta zoruko gorabeherek, koskek, harriek eta abarrek ibilgailuan sortzen dituzten oszilazioak murrizten laguntzen du. Zorua ukitzen duen partean, errodatze-bandan, artekak eta erliebe markatuko marrak egiten dira, zorua bustia dagoenean pneumatikoak ura kanporatu dezan eta zoruari hobeto hel diezaion, irristatu gabe. Pneumatikoak bi osagai izan ditzake: estalkia (kautxuz estalitako altzairuzko arima bat), hagunean presioz itsatsita dagoena, eta aire-ganbera (kautxuzko toru hermetiko bat da, balbula batez hornitua, airez betetzeko), estalkiaren eta hagunaren artean ezartzen dena. Baina ganberarik gabea ere izan daiteke: pneumatikoaren estalkiak barnealdean goma bigun bat du, orduan, hagunarekin barrunbe hermetiko bat osatzen duena, eta balbula baten bidez airez betetzen dena.

2. Fis.

Aire eta gasen higidura aztertzen duen fisikaren atala.

3. Teknol.

Aire konprimatuz dabilena. Esaterako, motelgailu pneumatiko.