Material batean dagoen isotopo fisionagarriaren proportzioa handitu. Uranioaren kasuan, isotopo ugariena U-238a da (% 99,2), eta isotopo fisionagarria U-235a (% 0,71). Aberastean, U-235aren proportzioa % 3-4 ingurura igo behar da erregai nuklearren kasuan; propultsio eta lehergaietarako, % 90eko U-235a duen materiala erabili ohi da. Uranioa aberasteko metodo nagusiak gas-difusioa eta gas-zentrifugazioa dira.

Substantzia edo konposatu batean osagaietako baten kontzentrazioa handitu.