décibel

1. Fis.

Magnitude baten bi balioren erlazioa eskala logaritmikoan neurtzeko unitatea. Bereziki, soinu-maila edo -indarra adierazteko eta seinale elektrikoen mailak (tentsioa eta potentzia) neurtzeko eta konparatzeko erabiltzen da. Soinuaren kasuan, soinuaren zenbait magnitude erabil daitezke (presio akustikoa, potentzia akustikoa eta soinu-intentsitatea). Presio akustikoaren kasuan, soinuaren dezibel-kopurua 10 log (P/P0) adierazpenaren bidez kalkulatzen da, non P neurtu nahi den presio akustikoa den, eta P0, entzumen-atariari dagokion presioa (2 × 10-5 Pa). Potentzia akustikoaren kasuan, ataria 10-12 W da, eta soinu-intentsitatearenean, berriz, 10-12 W/m2. Tentsioaren kasuan, irabaziaren edo indargabetzearen dezibel-kopurua honela kalkulatzen da: irteerako tentsioaren eta sarrerako tentsioaren arteko zatiduraren logaritmoa bider 20 [log (Virteera / Vsarrera) × 20]. Potentzia elektrikoaren kasuan, berriz, honela: irteerako potentziaren eta sarrerako potentziaren arteko zatiduraren logaritmoa bider 10 [log (Virteera / Vsarrera) × 10].