urtze
- 1. Fis.
- sin. fusio
Lurrazaleko elurra edota izotza urtzen diren urteko sasoia; urtze-prozesu hori bera.
Arroka egoera solidotik likidora iragatea. Fusioa kongruentea da, gorputz bat tenperatura konstantean urtu eta osaera bereko likidoa ematen badu; fusioari inkongruentea deritzo bestelako osaera duen likidoa ematen badu.