sapa
- 1. Bot.
- sin. izerdi
Landareen barnean, bereziki ehun eroaleetan zehar dabilen likido urtsua, sustraiek xurgatutako gatz mineralak eta landarearen metabolismoan sortutako substantzia organikoak disolbatuak dituena.
Landareen barnean, bereziki ehun eroaleetan zehar dabilen likido urtsua, sustraiek xurgatutako gatz mineralak eta landarearen metabolismoan sortutako substantzia organikoak disolbatuak dituena.