koefiziente
- 1. Fis.
Zerbaiten propietate baten neurria ematen duen zenbakia, bi magnituderen zatidura (edo biderkadura) izan ohi dena.
Zerbaiten propietate baten neurria ematen duen zenbakia, bi magnituderen zatidura (edo biderkadura) izan ohi dena.
Monomio edo polinomio batean aldagai bat edo aldagai horren berretura biderkatzen duen zenbakia edo parametroa. Adibidez, 6x eta (a − b)x adierazpenetan, x aldagaien koefizienteak 6 eta (a − b) dira, hurrenez hurren. Koefizienteak konstanteak izan ohi dira.