iltze
- 1. Bot.
Iltze-belarraren lore-begi iharra, janarien bizigarri erabiltzen den espezia.
Iltze-belarraren lore-begi iharra, janarien bizigarri erabiltzen den espezia.
Metalezko pieza mehe eta luzea, mutur batean punta zorrotza eta bestean burua dituena, bi objektu (gehienetan, zurezkoak) elkarri josteko, paretan sartuta bertatik zerbait zintzilikatzeko eta abar erabiltzen dena. Iltzearen burua mailukatuz barneratzen da burua materialean.