2. Zool.
sin. obiparo

Kanpo-ingurunean garatzen diren arrautzen bidez ugaltzen den animalia-espeziea. Ernalketa emearen gorputzaren barruan nahiz kanpo-ingurunean gerta daiteke. Animalien artean modalitate arruntena da, eta eboluzioan lehenik agertu zena. Obobibiparismoa eta bibiparismoa obiparismotik eratorriak dira.