berme
- 1. Eraik.
- sin. euste-puntu
Pisu bati eusten dion puntu, gainazal edo masa; batez ere bermatze-atal baten (esaterako, habe baten edo zertxa baten) eta zutabe, horma edo azpiko beste euskarri baten arteko ukipen-azala.
Pisu bati eusten dion puntu, gainazal edo masa; batez ere bermatze-atal baten (esaterako, habe baten edo zertxa baten) eta zutabe, horma edo azpiko beste euskarri baten arteko ukipen-azala.