belaunketa
- 1. Nekaz.
- sin. probenatze
Landare-puja baten zati belarkara zein zurezkoan sustraiak gararazteko modua; bertan puja belaundu eta lurrean sartzen da punta airean utziz.
Landare-puja baten zati belarkara zein zurezkoan sustraiak gararazteko modua; bertan puja belaundu eta lurrean sartzen da punta airean utziz.