alterno
- 1. Fis.
Magnitudeez mintzatuz, periodikoki noranzkoa aldatzen duena (tentsioa, eremua, korrontea), batez besteko balioa nulua duena.
Magnitudeez mintzatuz, periodikoki noranzkoa aldatzen duena (tentsioa, eremua, korrontea), batez besteko balioa nulua duena.