pradera
- 1. Ekol./Geogr.
- sin. estepa
Landare belarkarez osatutako landaredia ezaugarri duen bioma-mota. Ipar Amerikako eta Eurasiako erdialdean eta Hego Amerikako hegoaldean daude nagusiki.
Belarrez estalitako eremua, bereziki animaliak bazkatzeko dena.
- 3. Nekaz.
- sin. pradería
Hedadura handiko belardia.
Belarra hazten den landa.