pináculo
- 1. Arkit.
- sin. aguja
Piramide-formako egitura altua, mutur puntazorrotza duena, kanpai-horma edo dorre baten gailurrean kokatua.
Piramide-formako egitura altua, mutur puntazorrotza duena, kanpai-horma edo dorre baten gailurrean kokatua.
Gailurrean piramide bat edo orratz bat duen egitura sekundario bertikala, batez ere arkitektura gotikoan erabilia horma-bularrari pisua gehitzeko.