ortogonal
- 1. Mat.
Angelu zuzenei dagokiena; angelu zuzena osatzen duena. Adibidez, bi kurba izanik, esaten da kurba ortogonalak direla baldin eta elkar ebakitzen duten puntuan haien ukitzaileak perpendikularrak badira.
Angelu zuzenei dagokiena; angelu zuzena osatzen duena. Adibidez, bi kurba izanik, esaten da kurba ortogonalak direla baldin eta elkar ebakitzen duten puntuan haien ukitzaileak perpendikularrak badira.
Bi bektoreez mintzatuz, elkarren perpendikularrak direnak; hartara, bien arteko biderkadura eskalarra zero da.