margarita
- 1. Bot.
- sin. maya, chiribita, margarita de los prados, vellorita
Konposatuen familiako landare belarkara eta bizikorra, udaberrian loratzen dena. Hostoak errosetatan daude eta espatula-formakoak eta oxkardunak dira. Loreak kapitulutan daude, horiak dira eta kanpokoek ligula zuri edo zuri-gorrixka dute. Oso arrunta da larre lehorretan.