Objektuaren puntuetatik datozen izpiak sistema optiko batetik igaro ondoren elkartzen diren puntuen multzoa (irudi erreala), edo, izpiak dibergenteak badira, horien atzeranzko luzapenak elkartzen diren puntuen multzoa (alegiazko irudia).
Funtzio batek bere definizio-eremuan har ditzakeen balio guztien multzoa. Alegia, funtzio baten irudi multzoa. Esaterako, y = ƒ(x) = 2x3 funtzioaren barrutia [−2, 2] da, −1 ≤ x ≤ 1 eremuan.
Zinema-, telebista- edo bideo-sistema batean bistaratzen den irudi oso bakoitza. Eskaneatze txandakatuan, irudia bi eremuz osatua dago; ekortze jarraituan, ostera, eremu bakarraz. Mugimendu errealaren sentsazioa sortzeko, irudi-kopuru minimo bat bistaratu behar da segundoko.