hueco
- 1. Eraik.
- sin. vano
Horma batean irekitako tarte huts edo zulogunea, oro har, ate edo leiho bezala erabiltzeko izaten dena.
Horma batean irekitako tarte huts edo zulogunea, oro har, ate edo leiho bezala erabiltzeko izaten dena.
Elektroi batek balentzia-bandatik eroapen-bandara jauzi egitean utzitako leku hutsa. Erdieroaleetan, korronte elektrikoari bide ematen dioten karga-eramaile gisa uler daitezke. Partikula bat ez den arren, elektroiaren kargaren balio bereko karga positibo bat dagokio.