ferrita
- 1. Elektron.
Haustu, konprimatu eta sinterizatutako material magnetikoa, erresistibitate handia duena. Foucaulten korronterik ia ez duenez, induktantzien eta transformadoreen nukleoetan erabiltzen da.
- 2. Metal.
Burdinaren barietate alotropikoa, 910 °C-tik behera eta 1.394 °C-tik urtze-tenperaturaraino egonkorra dena. Egitura kristalinoa gorputzean zentraturiko sare kubikoa da. 910 °C-tik behera alfa ferrita deritzo, eta goiko tenperatura-tartean, berriz, delta ferrita.