espolón
- 1. Bot.
Lore-organoen (sepaloen eta petaloen) oinaldean kanporantz kokatuta dagoen luzakina, nektar-ontzi gisa diharduena.
Lore-organoen (sepaloen eta petaloen) oinaldean kanporantz kokatuta dagoen luzakina, nektar-ontzi gisa diharduena.
Mendi-adar labur eta malkartsua.
Zenbait animaliak duten irtengune zorrotz eta gogorra izendatzeko erabiltzen den terminoa. Esaterako, zenbait hegaztiren hanketako hezurrezko prozesua (oilarrarena, adibidez; karadrido batzuek hegoetan ere badituzte); edo zaldi eta kidekoen hanka bakoitzaren barne-atzealdeko adarkizko apofisia.