2. Fis.
sin. conducción del calor, conducción térmica

Bero-energia materian zehar transmititzeko modua, energia zinetikoa molekulatik molekulara transferituz gertatzen dena. Material batean barrena edo elkar ukitzen duten materialen artean gertatzen den bero-transmisioa da. Solidoetan, molekulen arteko loturek eroapena errazten dute, molekula baten bibrazioak alboko molekula bibrarazten duelako. Dena den, transmisio-bide nagusia energia handiko elektroi askeek gorputzean zehar duten mugimendua da. Metalek, adibidez, elektroi askeen dentsitate handia dute, eta bero-eroale onak dira. Ez-metalek, aldiz, elektroi aske gutxi dituzte, eta ez dira eroale onak. Likido eta gasetan, molekulak bata bestearengandik urrunago daude; transmisioa zaila da eta, orokorrean, beroaren eroale txarrak dira.

3. Fis.
sin. conducción de la electricidad, conducción eléctrica

Potentzial-diferentziaren eraginez, karga elektrikoak material batean korrontea sortuz higitzea, hala nola elektroiak metaletan, ioiak elektrolitoen disoluzioetan edo ioiak eta elektroiak gas disoziatuetan. Eroatearen ondorio den korronte elektrikoaren intentsitatea potentzial-diferentziarekiko eta materialaren eroankortasunarekiko proportzionala da. Elektrizitatea garraiatzen duten materialei eroale deritze eta garraiatzen ez dutenei isolatzaile edo dielektriko. Erdieroaleak kondizio jakin batzuetan eroale eta besteetan isolatzaile dira.

4. Fis.

Eroapena (bereziki beroari buruz mintzatzean erabiltzen da).