cebador
- 1. Genet.
- sin. primer
5-10 nukleotidoko luzera duen oligonukleotidoa, polimerasa batek DNA edo RNA harizpi berri bat sintetizatzeko abiapuntu gisa erabiltzen duena.
- 2. Teknol. Elektr.
Lanpara fluoreszenteetan deskarga elektrikoa abiarazteko erabiltzen den gailua.