ajenjo
- 1. Bot.
- sin. absintio
Konposatuen familiako landare belarkara eta bizikorra, hosto ilaundun eta zurixkak eta lukutan antolatutako loreak dituena. Lur hareatsuetan edo haitz artean hazten da. Propietate toniko eta bermifugoak dituela uste da eta absenta egiteko erabiltzen da.