spur
- 1. Bot.
Lore-organoen (sepaloen eta petaloen) oinaldean kanporantz kokatuta dagoen luzakina, nektar-ontzi gisa diharduena.
Lore-organoen (sepaloen eta petaloen) oinaldean kanporantz kokatuta dagoen luzakina, nektar-ontzi gisa diharduena.
Mendi-adar labur eta malkartsua.
Ertz nagusi baten kontra bermatzen den bigarren mailako ertza.
Matrize karratu baten diagonal nagusiko elementuen batura.
Zenbait animaliak duten irtengune zorrotz eta gogorra izendatzeko erabiltzen den terminoa. Esaterako, zenbait hegaztiren hanketako hezurrezko prozesua (oilarrarena, adibidez; karadrido batzuek hegoetan ere badituzte); edo zaldi eta kidekoen hanka bakoitzaren barne-atzealdeko adarkizko apofisia.