pole
- 1. Fis.
Iman edo elektroiman batean, eremu magnetikoen lerroak sartzen (hego poloa) edo irteten (ipar poloa) diren aldeetako bakoitza.
Iman edo elektroiman batean, eremu magnetikoen lerroak sartzen (hego poloa) edo irteten (ipar poloa) diren aldeetako bakoitza.
Lurraren biraketa-ardatzak azala ebakitzen duen bi puntuetako bakoitza.
Koordenatu polarren sistemaren jatorria.
Funtzio analitikoetan, puntu singular isolatu mota bat, halakoa non f funtzioak z0 puntuan polo bat baldin badu, z0 puntuan g funtzio analitikoa existitzen baita, g(z0) ≠ 0, non f(z) = g(z)(z − z0)-r den, r zenbaki oso positiboa poloaren ordena izanik.
Makina elektrikoetan, zirkuituen muturretako bakoitza.