Farmako batek egoera idealean (esaterako, saio kliniko argitzaileetan) eragiten duen onura-maila; hau da, farmakoak bere eragina betetzeko duen gaitasuna. Efikazia saio klinikoan parte hartzen duten paziente “idealetan” eta zehatzetan neurtzen da, eta egokiak ez diren pazienteak alboan uzten dira. Farmakoa balioztatzeko egiten da.