carrier

1. Elektron./Fis.
sin. charged particle, charge carrier

Oinarrizko karga elektriko bat edo gehiago garraiatzen duen partikula, hala nola elektroia, protoia edo ioia; baita, hedaduraz, zuloa ere. Erdieroaleetan, karga-eramaileak elektroi askeak (karga negatiboaren eramaileak) edo zuloak (karga positiboaren eramaileak) izan daitezke.

2. Mikrob.

Gaixotasunaren sintomarik agertu ez arren, mikroorganismo patogenoa duen eta gainerakoei transmiti diezaiekeen banakoa.

3. Teknol.
sin. conveyor, transporter

Materialak leku batetik bestera, dela leku lauan dela aldapan, garraiatzeko tresna. Instalazio finkoa da, hau da, garraiagailua ez da ibilgailua. Era askotako garraiagailuak erabiltzen dira, garraiatu beharreko materialen eta ibilbidearen ezaugarrien arabera. Uhal garraiatzailea da ohikoena: biraka ari diren arrabolek haien gainean bermatzen den zinta amaigabe malgu bat arrastatzen dute. Badira garraiagailu pneumatikoak (aire konprimatua baliatzen dute), hidraulikoak (ura erabiltzen dute) eta bestelakoak ere.

4. Teknol. Mek.
sin. driving dog, lathe dog, dog

Tornuan, atzaparrik gabeko platera (plater leuna) erabiltzen denean, piezari eusteko erabiltzen den brida-modukoa. Erdian zulo bat du, pieza bertatik sartzen da puntuaren eta kontrapuntuaren artean estutzeko, eta torloju batez finkatzen da pieza txakurrean. Txakurra birarazteko, platerarekin batera biratzen den berno bat erabiltzen da.

5. Telekom.
sin. carrier wave

Seinale bat garraiatzeko edo eramateko erabiltzen den maiztasun eta anplitude finkoko uhin elektromagnetikoa. Seinalea uhin eramaileari gainjarri, eta maiztasunean (FM), anplitudean (AM) edo fasean eragindako aldaketen bidez garraiatzen da.