bias
- 1. Elektron.
- sin. biasing
Zirkuituko puntu jakinetan aurrez zehaztutako tentsio edo korronte bat ezartzea. Transistore edo huts-hodi baten lan-puntu egokia ezartzeko erabiltzen da.
- 2. Estat.
Neurketa estatistiko baten emaitza benetakoa ez izatea dakarren neurketa- nahiz lagintze-errore sistematikoa. Batezbesteko aritmetikoari eragiten dio, baina ez desbideratze estandarrari.