ballast
- 1. Eraik.
- sin. hoggin
Harrobi-soberakinez edo alubioi-materialez eginiko agregakin-nahaste gutxi-asko jarraitua, euria egindakoan lokazten ez diren zoladurak egiteko erabiltzen dena.
Harrobi-soberakinez edo alubioi-materialez eginiko agregakin-nahaste gutxi-asko jarraitua, euria egindakoan lokazten ez diren zoladurak egiteko erabiltzen dena.
Ontzian, komeni den sakoneraraino murgiltzeko eta egonkortasuna handiagotzeko kargatzen den pisu gehigarria.
Korronte elektrikoa mugatzeko edo hasierako tentsioa hornitzeko balio duen gailua. Ohiko balastoa haril bat izaten da, hodi fluoreszentea zeharkatzen duen korrontea mugatzen duena, eta pizteko unean hodiak behar duen hasierako tentsioa ematen duena. Gaur egun, balasto elektronikoak erabiltzen dira, zirkuitu arteztaile batez eta osziladore batez osatuak.