disolbagarritasun-biderkadura
- 1. Kim.
- sin. disolbagarritasun-konstante
Substantzia ioniko baten disoluzio ase batean dauden ioien aktibitateen (edo kontzentrazioen) arteko biderkadura, dagozkien berredurekin.
Substantzia ioniko baten disoluzio ase batean dauden ioien aktibitateen (edo kontzentrazioen) arteko biderkadura, dagozkien berredurekin.